Επιληψία-Νεώτερα

Τα τελευταία χρόνια έχει επιτευχθεί μεγάλη πρόοδο στην κατανόηση πολλών παραμέτρων της επιληψίας.
1.Πρόοδος στην ταξινόμηση της επιληψίας και των επιληπτικών κρίσεων.
Η πρώτη διεθνής ταξινόμηση της Επιληψίας δημιουργήθηκε το 1970. Οι επιληψίες κατατάχθηκαν ως ιδιοπαθείς, χωρίς παρουσία νευρολογικών ελλειμμάτων ή οργανικής εγκεφαλικής βλάβης και συμπτωματική με συνοδό νευρολογικό έλλειμμα. Τα χρόνια μετά την πρώτη Διεθνή ταξινόμηση της Επιληψίας ,περαιτέρω σχέδια και ανασκοπήσεις εμφανίστηκαν και η περιγραφή των επιληπτικών συνδρόμων βελτιώθηκε. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη βιβλιογραφία, έχουν περιγραφεί περισσότερα από 50 επιληπτικά σύνδρομα και σχετιζόμενες καταστάσεις.
2.Πρόοδος στην κατανόηση της γενετικής βάσης των ιδιοπαθών Επιληψιών.
Το 1995 ταυτοποιήθηκαν για πρώτη φορά μεταλλάξεις που ευθύνονται για επιληπτική διαταραχή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανακάλυψη μεταλλάξεων στο γονίδιο SCN1A στο σύνδρομο Dravet, μια πολύ βαρεία μυοκλονική επιληψία της βρεφικής ηλικίας.
Η πρώιμη αναγνώριση του συνδρόμου είναι σημαντική , καθώς η επιθετική αντιμετώπιση των επιληπτικών κρίσεων μπορεί να βελτιώσει την αναπτυξιακή πορεία του παιδιού και επομένως, έλεγχος του SCN1A γονιδίου είναι απαραίτητος, όταν υπάρχει υποψία για το σύνδρομο.
3.Πρόοδος στην διαγνωστική εκτίμηση.
Α.Συνεχής ενδονοσοκομειακή, μακρόχρονη βιντεο-ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή long-term video-EEG monitoring (LTM). Αν και η καταγραφή του επεισοδίου στο σπίτι με βίντεο είναι ωφέλιμο διαγνωστικό κριτήριο, σε μερικές περιπτώσεις η καταγραφή είναι αδύνατη. Σε αυτές τις περιπτώσεις η LTM μπορεί να βοηθήσει. Συνίσταται νοσηλεία για μια περίοδο (από μερικές ημέρες μέχρι εβδομάδες) κατά την οποία υπάρχει συνεχή καταγραφή με βίντεο και ηλεκτροεγκεφαλογράφημα. Επιτρέπει την εκτίμηση κρίσεων, μεσοκριτικών περιόδων και ύπνου. Είναι ωφέλιμο για την διαφορική διάγνωση επιληπτικών από μη επιληπτικών κρίσεων, τη διάγνωση υποκλινικών κρίσεων, την ταξινόμηση της επιληπτικής διαταραχής και την προχειρουργική εκτίμηση.
Β.Μαγνητοεγκεφαλογραφία(MEG) και Απεικόνιση με Τανυστή Διάχυσης(DTI)- νέες μη επεμβατικές τεχνικές νευροαπεικόνισης για ανίχνευση πιθανής δομικής αιτιολογίας της επιληψίας, κάτι που θα έχει επίπτωση στη θεραπευτική προσέγγιση.
4.Ανάπτυξη καινούργιων θεραπευτικών προσεγγίσεων.

• Τα τελευταία έτη πολλαπλές κλινικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει την χρησιμότητα της κετογόνου δίαιτας ως θεραπεία για φαρμακοανθεκτική επιληψία. Με την έντονη στέρηση υδατανθράκων και την αύξηση των θερμίδων από λίπη, δημιουργείται κέτωση, με συνακόλουθη βελτίωση στον έλεγχο της επιληψίας. Στις παρενέργειες συμπεριλαμβάνονται επιβράδυνση της ανάπτυξης, γαστρεντερικά συμπτώματα, έλλειψη καρνιτίνης, νεφρολιθίαση, αύξηση λιπιδίων. Η αποφυγή παρενεργειών από την ελλιπή σίτιση επιτυγχάνεται με κατάλληλη θεραπεία υποκατάστασης με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.Περισσότερες πληροφορίες στο Δελτίο της Α παιδιατρικής κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κάντε Κλικ ΕΔΩ


• Χειρουργική αντιμετώπιση.
  Ανάλογα με τον τύπο και την αιτιολογία του χειρουργείου, νευροχειρουργική εκτομή αναμένεται να επιτύχει έλεγχο των κρίσεων σε 60-80% των παιδιατρικών περιστατικών τα 2 πρώτα χρόνια μετά το χειρουργείο. Αυτό το ποσοστό είναι σαφώς ανώτερο του 5% που αναμένεται με τη συνέχιση της αντιεπιληπτικής φαρμακοθεραπείας. Η τελική απόφαση εξαρτάται από τη συσχέτιση οφέλους και κινδύνου.
  


• Ερεθισμός πνευμογαστρικού Νεύρου.(Vagus nerve stimulation-VNS) ως συμπληρωματική θεραπεία για ορισμένες μορφές ανθεκτικών επιληψιών. Μειώνει τις κρίσεις από 50-63% σε παιδιά. Η αποτελεσματικότητα είναι ανάλογη αυτής των καινούργιων αντιεπιληπτικών φαρμάκων.
  
  Και συνεχίζουμε….