Γνωμικό

" Η ουσία της ζωής είναι η εξέλιξη μέσα απο την διερεύνηση με ελεύθερο μυαλό και αυτό το διασφαλίζει η παρουσία του απείρου." Ανώνυμος.

Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Διάνοιξη Φίμωσης; Ποτέ όσο ο Foreskin Man είναι εδώ.


Μια νέα εποχή ανατέλλει, η εποχή του Foreskin man

Απογοητευμένος απο την αποτυχία της κοινωνίας να προστατέψει τους πιό ευάλωτους πολίτες της, τα βρέφη, ο Foreskin Man ανέλαβε προσωπικά την προστασία τους απο την κακοποίηση των γεννετικών τους οργάνων.
Βοηθούμενος απο υπερφυσικές δυνάμεις, πετάει πάνω απο την πόλη προσπαθώντας να εμποδίσει τις εγκληματικές πράξεις απέναντι στο "ευαίσθητο" σημείο κάθε αγοριού.

Μα ποιός στο καλό είναι ο Foreskin Man, αναφωνεί ο κόσμος.

Είναι ο ήρωας που πήρε το όνομα του απο την Πόσθη. Το δέρμα που δημιουργείται στον πέμπτο μήνα της ενδομήτριας ζωής και καλύπτει τελείως τη βάλανο με την οποία και συμφύεται με πολύστιβο πλακώδες επιθήλιο. Είναι ενωμένα ως άγουρο φρούτο. Σταδιακά σχηματίζονται μικρά κενά διαστήματα μεταξύ της πόσθης και της βαλάνου που στη συνέχεια ενώνονται το ένα με το άλλο, διαχωρίζοντας τελείως την πόσθη από τη βάλανο. Μια διαδικασία που συνεχίζεται μέχρι και την ηλικία των 16 ετών.

Κατά την γέννηση η πόσθη τραβιέται προς τα κάτω αποκαλύπτοντας τη βάλανο μόνο σε ένα ποσοστό 4% των παιδιών. Έως την ηλικία των 6 μηνών η πόσθη τραβιέται τελείως προς τα κάτω σε ένα ποσοστό 20% των αγοριών. Μέχρι την ηλικία των 3 ετών 10% των αγοριών έχουν ακόμη πόσθη η οποία δεν μπορεί να τραβηχτεί προς τα κάτω. Στην ηλικία των 6 ετών παραμένει ένα 8% με δυσκολία στο κατέβασμα, ενώ στην ηλικία των 16 ετών το ποσοστό αυτό πέφτει στο 1%. Σχεδόν σε όλα τα αγόρια μέχρι την ηλικία των 17 ετών η πόσθη έχει ανοίξει κανονικά.

Και τί επιδιώκει αυτός ο Σούπερ Ήρωας?

Θέλει να διορθώσουμε ένα συνηθισμένο λάθος στην εξέταση των γεννετικών οργάνων στα μωρά.Τραβάμε την Πόσθη περιφερικά προς τα εμας και όχι προς την βάση.Με αυτόν τον τρόπο πιστοποιούμαι αν ο δακτύλιος της ακροποσθίας είναι αρκετά φαρδύς ώστε να μην εμποδίζει την ούρηση. Δέν κατεβάζουμε την πόσθη στο μπάνιο ή στην αλλαγή της πάνας. 
Το σύνθημα του είναι : Δέν πειράζουμε ξένη ιδιοκτησία.

Δέν υπάρχει κανένα όφελος απο την διάνοιξη που εφαρμόζεται αλλα και συστήνεται τόσα χρόνια?

Βεβαίως και υπάρχει. Στις 100 διανοίξεις προλαμβάνουμε μία περίπτωση ουρολοίμωξης. Στατιστικά λοιπόν, δεν έχει καμία ένδειξη να αποτελέσει πράξη ρουτίνας.

Και σε ποιές περιπτώσεις είναι αναγκαία?

Η αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου (κλειστή ακροποσθία) οφείλεται σε βαλανοποσθικές συμφύσεις, στενή ακροποσθία και ξηρωτική βαλανίτιδα. Η στενή ακροποσθία και οι βαλανοποσθικές συμφύσεις είναι καταστάσεις φυσιολογικές και μέχρι την έναρξη της εφηβείας περιμένουμε την αυτόματη διεύρυνση της ακροποσθίας, ενώ η ξηρωτική βαλανίτις αναπτύσσεται κατά κανόνα μετά τα πέντε χρόνια και είναι η μόνη αιτία της κλειστής ακροποσθίας όπου η παραπομπή σε χειρουργό είναι αναγκαία. Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι η εφαρμογή της θεραπείας με στεροειδή παρουσιάζει, στις τελευταίες μελέτες , συχνές υποτροπές.

Θα τα καταφέρει ο ήρωας μας?

Στην επαρχιακή Ελλάδα της οικονομικής ύφεσης και των προκαταλήψεων όπου η γνώμη της "γιαγιάς" αποτελεί τον κρυπτονίτη κάθε επιστημονικής "υπερφυσικής" δύναμης, η αποτυχία του είναι πέρα του δεδομένου. Η μοναδική ελπίδα των μωρών, είναι η συνεχή αναζήτηση απο τους νέους γονείς της "λογικής", επιστημονικής, εξήγησης για κάθε τί που αφορά τα παιδιά τους. Αλλα και πάλι......

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Μολυνσματική Τέρμινθος

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά είναι μεταξύ ενός και 10 ετών.
·Στο 25% παρουσιάζει και άλλο μέλος της οικογένειας.
·Στο 38% συνυπάρχουν και στοιχεία ατοπικής δερματίτιδας.
Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση.

Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus (MCV). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο.

Συμπτώματα

Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια τα οποία δεν σπάνε καθώς το περιεχόμενό τους δεν είναι υγρό αλλά μια στερεή άσπρη μπαλίτσα.

Μέσα σε 6-9 µήνες οι βλατίδες υποχωρούν (αυτοΐαση), αλλά µερικές φορές επιµένουν για χρόνια. Κάθε σπυράκι ζει περίπου δύο µήνες, αλλά λόγω της µεταδοτικότητας από το ένα σηµείο στο άλλο στο ίδιο άτοµο, η πάθηση µπορεί να διαρκέσει µέχρι και δύο χρόνια. Λόγω της εύκολης µετάδοσης µε αυτοενοφθαλµισµό στον ίδιο οργανισµό –ειδικά όταν το παιδί πάσχει από ατοπική δερµατίτιδα– αλλά και σε άλλα παιδιά, καλό είναι να γίνεται θεραπεία.

Θεραπεία

 Η διάγνωση δεν είναι δύσκολη και σε αρκετές περιπτώσεις η θεραπεία δεν είναι αναγκαία, καθώς η νόσος υποχωρεί από μόνη της και δεν αφήνει ουλές (ο οργανισμός αναπτύσσει αντισώματα στον ιό). Αν οι κηλίδες αρχίσουν να ερεθίζονται ή να πληγιάζουν, ο γιατρός μπορεί να συστήσει ελαφρές κρέμες κορτιζόνης, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος επιδείνωσης. Οι αντιβιωτικές αλλοιφές με Μουπιρισίνη και Φουσιδικό Οξύ χρησιμοποιούνται πλεόν ως θεραπεία ωστε να αποφεύγονται επώδυνες μέθοδοι απομάκρυνσης.


Επιφανειακά Αιμαγγειώματα.


· Η συτηματική χορήγηση των b-blockers ξεκίνησε να παρουσιάζει υποτροπές και 9 μήνες μετά.

· Το Timolol gel τοπικά, αναφέρεται, στις πρώτες μελέτες που εμφανίστηκαν, ως ενναλακτική λύση αντιμετώπισης για τα επιφανειακά αιμαγγειώματα με σημαντική βελτίωση , όταν η αγωγή ξεκινάει τους πρώτους 6 μήνες.Οι μελέτες συνεχίζονται.