Πολλές επιδημιολογικές μελέτες επισημαίνουν την προστατευτική δράση του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής στην εμφάνιση αλλεργικών νοσημάτων. Η ποιότητα ζωής στις Δυτικές χώρες έχει τροποποιηθεί τα τελευταία χρόνια ,με ευεργετικά αποτελέσματα στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων αλλά και με αύξηση της συχνότητας ορισμένων νοσημάτων της παιδικής ηλικίας.
Η αύξηση της συχνότητας των αλλεργικών και αυτοάνοσων νοσημάτων, οφείλεται στην έλλειψη της έκθεσης σε κάποιον προστατευτικό παράγοντα από το περιβάλλον τα πρώτα χρόνια της ζωής.
Η διαδικασία ωρίμανσης του ανοσοποιητικού συστήματος επηρεάζεται από το γενετικό υπόστρωμα του ατόμου και από την έκθεση σε μικρόβια και αλλεργιογόνα σε δύο φάσεις ωρίμανσης, από τον 3 μήνα έως τον 1 χρόνο και μετά τον 1 χρόνο. Η μαζική έκθεση σε λοιμογόνους παράγοντες και αλλεργιογόνα μετά τον 1ο χρόνο, σε άτομα με ανεπαρκώς εκπαιδευμένο ανοσολογικό σύστημα κατά την 1η φάση ,οδηγούν σε ανάπτυξη άσθματος.
Η «υπόθεση της υγιεινής» ,επομένως μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση νοσημάτων όπως ατοπία ,άσθμα, νεανικός σακχαρώδης διαβήτης, αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, φλεγμονώδη νόσος του εντέρου, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, πολλαπλή σκλήρυνση.
Χαρακτηριστική είναι η επιδημιολογία του άσθματος όπου αυξάνει σταθερά στις δυτικές πόλεις ενώ η ευαισθητοποίηση είναι 50 φορές μικρότερη σε παιδιά που μεγαλώνουν σε χωριά και αυτό οφείλεται στην επαφή με ζώα και ξύλα που είναι υλικά αυξημένης έκθεσης σε μικρόβια. Επίσης το μη χλωριωμένο νερό από τις λίμνες και τα ποτάμια, σε σχέση με αυτό που χρησιμοποιείται στα σπίτια των πόλεων, περιέχει χαμηλής λοιμογόνου δράσης μικρόβια. Αντίθετα τα παιδιά της πόλης παρουσιάζουνε μεγαλύτερη ωρίμανση του ανοσολογικού συστήματος όσα παρακολουθούν σε παιδικό σταθμό πριν από τον πρώτο χρόνο ζωής.
Συμπερασματικά ,φαίνεται ότι ο τρόπος ζωής μας ,που έχει βελτιωθεί σημαντικά από την παροχή υλικών αγαθών και συνθηκών ζωής, έχει αποκλείσει από την εκπαίδευση του αμυντικού μας συστήματος παράγοντες που δρουν προστατευτικά και κυρίως τις λοιμώξεις μέχρι και το 1ο χρόνο ζωής και τον φυσιολογικό αποικισμό από μικρόβια και μύκητες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της συχνότητας αλλεργικών και αυτοάνοσων νοσημάτων στην παιδική ηλικία, για ορισμένα από τα οποία έχει το χαρακτήρα επιδημίας.
Η αύξηση της συχνότητας των αλλεργικών και αυτοάνοσων νοσημάτων, οφείλεται στην έλλειψη της έκθεσης σε κάποιον προστατευτικό παράγοντα από το περιβάλλον τα πρώτα χρόνια της ζωής.
Η διαδικασία ωρίμανσης του ανοσοποιητικού συστήματος επηρεάζεται από το γενετικό υπόστρωμα του ατόμου και από την έκθεση σε μικρόβια και αλλεργιογόνα σε δύο φάσεις ωρίμανσης, από τον 3 μήνα έως τον 1 χρόνο και μετά τον 1 χρόνο. Η μαζική έκθεση σε λοιμογόνους παράγοντες και αλλεργιογόνα μετά τον 1ο χρόνο, σε άτομα με ανεπαρκώς εκπαιδευμένο ανοσολογικό σύστημα κατά την 1η φάση ,οδηγούν σε ανάπτυξη άσθματος.
Η «υπόθεση της υγιεινής» ,επομένως μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση νοσημάτων όπως ατοπία ,άσθμα, νεανικός σακχαρώδης διαβήτης, αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, φλεγμονώδη νόσος του εντέρου, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, πολλαπλή σκλήρυνση.
Χαρακτηριστική είναι η επιδημιολογία του άσθματος όπου αυξάνει σταθερά στις δυτικές πόλεις ενώ η ευαισθητοποίηση είναι 50 φορές μικρότερη σε παιδιά που μεγαλώνουν σε χωριά και αυτό οφείλεται στην επαφή με ζώα και ξύλα που είναι υλικά αυξημένης έκθεσης σε μικρόβια. Επίσης το μη χλωριωμένο νερό από τις λίμνες και τα ποτάμια, σε σχέση με αυτό που χρησιμοποιείται στα σπίτια των πόλεων, περιέχει χαμηλής λοιμογόνου δράσης μικρόβια. Αντίθετα τα παιδιά της πόλης παρουσιάζουνε μεγαλύτερη ωρίμανση του ανοσολογικού συστήματος όσα παρακολουθούν σε παιδικό σταθμό πριν από τον πρώτο χρόνο ζωής.Συμπερασματικά ,φαίνεται ότι ο τρόπος ζωής μας ,που έχει βελτιωθεί σημαντικά από την παροχή υλικών αγαθών και συνθηκών ζωής, έχει αποκλείσει από την εκπαίδευση του αμυντικού μας συστήματος παράγοντες που δρουν προστατευτικά και κυρίως τις λοιμώξεις μέχρι και το 1ο χρόνο ζωής και τον φυσιολογικό αποικισμό από μικρόβια και μύκητες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της συχνότητας αλλεργικών και αυτοάνοσων νοσημάτων στην παιδική ηλικία, για ορισμένα από τα οποία έχει το χαρακτήρα επιδημίας.
Οι επιδημιολογικές μελέτες συνεχίζονται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου