Ο αιμορραγικός πυρετός Έμπολα (Ebola), ένας φίλος απο τα παλιά.

Η πρώτη μας γνωριμία με τον ιό έγινε το 1976. Από τότε μέχρι τώρα έχουν αναφερθεί δύο επιδημίες. Όμως η γενιά μας για άλλη μια φορά είναι τυχερή γιατί η τωρινή επιδημία έχει την μεγαλύτερη θνητότητα (50%). Αυτό οφείλεται όχι σε κάποια ιδιαιτερότητα του ιού αλλά κυρίως στις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες των χωρών που ενδημεί.

Μεταφέρεται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω επαφής με αίμα ή εκκρίσεις ασθενών (πχ σάλιο, ούρα κλπ). Παρόλο που είναι θανατηφόρος ιός, ο φορέας της είναι ένα από τα ομορφότερα ζώα, η νυχτερίδα, η οποία αποτελεί ρεζερβουάρ για τους πιο θανατηφόρους ιούς όπως SARS, MERS. Πώς να μην την αγαπάς. Επιβιώνει ελεύθερο στην ατμόσφαιρα μέχρι και 6 ημέρες σε κλίματα με υψηλή υγρασία, ενώ στα ξηρά κλίματα επιβιώνει μόνο 1 ημέρα. Ευτυχώς που στην Πρέβεζα δεν έχουμε υγρασία.

Από την ώρα που θα εγκατασταθεί στον οργανισμό του ανθρώπου μέχρι και την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων μπορεί να περάσουν από 2 έως και 21 ημέρες. Κλινικά ξεκινάει με εικόνα Γρίπης και εξελίσσεται με αιμορραγικά στοιχεία, πολυοργανική ανεπάρκεια, διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη, σπασμοί, κώμα, θάνατο. Διαγνωστικά, το γρηγορότερο που μπορεί να ταυτοποιηθεί στο αίμα του ασθενή, είναι μια ημέρα πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Μέχρι τώρα έχουμε 16 περιστατικά στην Ευρώπη.

Κλινικά κριτήρια για πιθανή νόσο:

• Θ>38,6  και
• Γριπώδη συνδρομή  και
• ιστορικό επαφής με γνωστό φορέα τις τελευταίες 21 ημέρες ή επαφή με νυχτερίδα ή επίσκεψη σε ενδημική περιοχή.( Η επίσκεψή σε περιοχή που ενδημεί θεωρείται χαμηλού κινδύνου.)

Δοκιμάζονται αρκετά φάρμακα αλλά δυστυχώς χωρίς κάποια επιτυχία.

Το εμβόλιο ακόμα αναζητείται.

 Η ελπίδα για περιορισμό της νόσου ξεκινάει όταν θα είμαστε σε θέση να ελέγχουμε υπο περιορισμό το 70% των περιστατικών. Στην παρούσα φάση βρισκόμαστε στο 18-40 %. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.