Περπάτημα στις μύτες των ποδιών (Toe Walking)

Τα παιδιά φυσιολογικά, στο ξεκίνημα της ικανότητας τους να περπατάνε, κυρίως μετά την ηλικία των 12 μηνών, χρησιμοποιούν τις μύτες των ποδιών τους. Μέχρι και την ηλικία των 18 μηνών, οπότε και αποκτούν πλήρη έλεγχο της ισορροπίας τους δεν χρήζουν κάποιον έλεγχο εκτός αν ο παιδίατρος διαπιστώσει από τη κλινική εξέταση:
Διαταραχή στη κινητικότητα του ποδιού, των αρθρώσεων ή στον μυϊκό τόνο (Νευρομυικές διαταραχές ή Συγγενή κοντό Αχίλλειο τένοντα), οπότε και θα σας κατευθύνει για τον τρόπο αντιμετώπισης σύμφωνα με τον αιτιολογικό παράγοντα.
Σε κάθε άλλη περίπτωση που το παιδί από την κλινική εξέταση δεν παρουσιάζει παθολογικά ευρήματα παρά μόνο το συμμετρικό , σποραδικό περπάτημα στις μύτες των ποδιών, μετά την ηλικία των 18 μηνών, χαρακτηρίζεται ως ιδιοπαθής και συνοδεύεται από τακτική νευρο-αναπτυξιολογική εκτίμηση κάθε 6 μήνες.
Ως γονείς δεν πρέπει να επιβληθούμε με το νόμο του μεγαλυτέρου, γιατί το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το αντίθετο. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να χρησιμοποιούμε ευλύγιστα παπούτσια και να αποφεύγουμε τις περπατούρες.
Μετά την ηλικία των 3 ετών και μπροστά στον κίνδυνο διαταραχής της ανάπτυξης των οστών και των αρθρώσεων, κυρίως του γονάτου, λόγω αυξημένης πίεσης, καθώς και στον κίνδυνο εμφάνισης μυϊκής αδυναμίας των κάτω άκρων που θα οδηγήσει σε εύκολη κόπωση με αποτέλεσμα την μειωμένη κοινωνικότητα του παιδιού και την έλλειψη αυτοεκτίμησης, συμβουλευτείτε τον ιατρό σας για τη αναγκαιότητα χρήσης ορθοστάτη (molded ankle-foot orthosis) ή ασκήσεων έκτασης του αχίλλειου τένοντα και συνεργαστείτε μαζί του για τον καλύτερο τρόπο που θα οδηγήσει το παιδί να ξεφύγει από αυτή την συνήθεια.